Sino ba naman ang mag-aakala?

1st year...

2nd year...

3rd year...oh? talaga? after 3 years we are now graduating students..eh parang kailan lang naiingit kam isa mga graduating students kasi natapos na ang kanilang paghihirap sa school (but take note, mas matindi daw sa labas kasi yun ang "real world").

Sa dami ng pinagdaanan namin mga paghihirap sino ba naman ang mag-aakala na aabot kami hanngang dito sa aming minimithing tagumpay...tagumpay nga ba?...oo naman, para sa amin ito pero syempre lalong para sa mga magulang namin itong pinaghirapan namin...ang maka-graduate.

Lectures, quizzes, examinations, at ang pinakamatindi pero enjoy naman "Productions"...dami na pala namin natutunan, sino ba naman ang mag-aakala?

Dati rati, tampulan kami ng mga sabi-sabi na, "naku, yan mga Mass Comm na yan puro tsismis lang ang alam, ang iingay nyo!"...aba bakit totoo naman...maingay kami pero sa paraan na may matututunan kami...bakit kapag nagbabalita ba, kapag naghohost, kapag umaarte, dapat ba tahimik? Hindi noh!. Pero sa kabilang dako medyo tama din sila, kasi minsan pasaway kami..hahaha, ingay sa klase...

Mula Comm 101 hanggang ngayon nasa Comm 119 na kami, oh di ba, dami na namin nakuha na major, saludo kami sa mga instructor namin na nag-tiyaga sa amin. Namukpok, nagsermon, at syempre da best ung madami kami natutunan sa kanila na pwedeng pwede namin magamit paglabas namin sa unibersidad na ito.

May mga naiwan din kami na mga kaklase, ung iba nabuntis, ung iba naman sa hindi malamang dahilan (ayaw pa umamin, siguro nachurva din, hehehe).Pero babalik naman sila kasi edukasyon pa rin ang mahalaga sa buhay natin kahit tayo'y naghihirap na.

So, now we are about to graduate, good luck to my upcoming career and also to my dear classmates..specially to my bestfriends and closest friends...


Kaya natin to! dahil sa UC... YES UCAN.!!!